Bir akşam, güneş bir daha doğmamacasına battı ülkemde. Bir gece, bir daha aydınlanmamak üzere karanlığa boğuldu memleketim. Bir gece 82 milyonun hanesine ateş düştü. Yürekler tarifi imkânsız acıyla kavrulurken, dillerde tek bir söz vardı ' ŞEHİTLER ÖLMEZ...'
Paramparça olmuş yürekleri başka hiçbir söz teskin edemezdi zaten. Daha açmadan solan güllerin boşluğunu başka hiçbir kelam dolduramazdı. Daha başlamadan biten onlarca hayatı başka hiçbir kuvvet yaşatamazdı. Yetim kalmış yavruların gözyaşını başka hiçbir ifade durduramazdı. Dul kalmış kadınların kimsesizliğini başka hiçbir hitap gideremezdi. Can paresini, evladını yitirmiş ana babanın yürek yangınına şehitlikten başka hangi mertebe su dökebilirdi?
Ailelerinden, sevdiklerinden, memleketlerinden uzakta, Allah için silah tutan elleri cennetten başka hangi mevki böylesine cesaretlendirebilirdi? Şehitliğin âlemi kıskandıran mertebesi olmasaydı, kim şanlı askerimize 'Bugün Regaib kandili. Şehit olmak için ne güzel bir gün !' dedirtebilirdi?
Ölümsüzlüğün tek adresi nin şehitlik olduğunu bildirmeseydi Rabbim kitabında, nasıl canını hiçe sayabilirdi ki insan?
يُقْتَلُ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌۜ بَلْ اَحْيَٓاءٌ وَلٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ
Allah yolunda öldürülenler için 'ölüler' demeyin. Hayır, onlar diridirler, fakat siz bilemezsiniz. (Bakara 154)
Subhanallah! Ne özel bir mertebe...
Allahu Ekber! Ne erişilmez bir mevki...
Onların cansız bedenlerine bakıp da hayır onlar hayattadır diyebilmek... Kur'an-ı Kerim de ölümsüzlüğünün ilânı, hadis-i şeriflerde mahşerde şehidi bekleyen güzelliklerin ardınca sıralanması...
Rasûl-i Ekrem bir hadislerinde şehidin tekrar şehit olmak için dünyaya gelmek istediğini, şehit olduktan sonra tekrar şehit olmak için dünyaya gelmek istediğini ifade eder.
Ey bu vatan uğruna en değerli hazinesi olan canından gözünü dahi kırpmadan geçen şehidim. Sen rahat uyu. Şehit olmayı bekleyen 82 milyon hazır. Uğruna can verdiğin vatan, bayrak bizlere emanet...