Dünyaya erken gelmek, onu çözdüğümüz anlamına gelmez. Çözebilme ihtimalimizin varlığı da düşünülemez.
Küçük bir dal olarak geleceksin dünyaya. Koca çınarın sadece bir dalı. Ulu çınar senin için yücelerin yücesi olacak. Sana kendinden bir öz takdim ederek yollayıverecek seni sarmaşıklar arasına. Sarmaşıklar zorlu şartlar olacak. Sarıverecek dört bir yanını.
Şartların simgesi olan sarmaşıklara boyun eğeceksin ilk başlarda. Boğuldukça boğulacaksın, için acıyacak, canın yanacak. Kim bilir belki sarmaşıklardan kurtulabilmek için Ulu çınarına yalvaracaksın. 'Üzerinden geçen meltemi kükret, sarmaşıklarla beraber yok olmak istiyorum.' İsyan çığlığın yanıt bulmayacak. Ulu çınar senin için en iyisini düşünüyor olacak. Ama sen bu kez sesini yükselterek: ' Ulu çınar her şeyi darmaduman et de kurtulayım sarmaşıklarından! 'diyeceksin. Ulu çınar bu isteğini doğru bulmayacak ancak sırf senin için yapacak bunu.
Göğü delip, yeri yaracak. Sırf senin için. Sırf çok istediğin için. Sarmaşıklar toz bulutu içinde kaybolacak. Seni dik tutan her şey yok olunca sen de yok olacaksın. Bu kez Ulu çınar kendinden bir öz daha yollayıverecek yeryüzüne. Pişman olacaksın istediğinden. Karşında gördüğün öz içindekinin bir kopyasıdır.
Sen sonsuzluğun sonlu yerinde kaybolurken, yeryüzüne gelen özü hissedemeden gideceksin. Ve ölümü gördüğünde doğuma âşık olacaksın.
