Zordur kadın olmak...
Her an kırılıverecekmiş gibi yaşamak, herkesin yerine her şeyi düşünüyor olmak, ama herkes tarafından çok da umursanmamak, bir türlü anlaşılamamak...
Hep bir şeyleri istemekle suçlanmak, onca kalabalığa rağmen yalnız olmak.. Sadece içindeki çocuk tarafindan sarılmak, anne olmak, eş olmak, her şey olmak, bir varlığıyla bin parçaya ayrılmak...
Bütün bunların yanında içindeki çocuğun elinden tutup onu yaşatmak, hep bir şeyleri, birilerini toplamak zorunda kalmak...
Güçsüzlükle suçlanmak, ama her zorlukta sığınılan liman olarak var olmak...
Kalbi kırılır, umudu kırılır, ya da biri kırmazsa tırnağı kırılır, saçı kırılır...
Her türlü kırılır, Allah vergisi olmalı bu kadar kılırken hep tek parça ve dimdik ayakta olmak...
Kadınlar erkeklere söyleyeceklerini gözleriyle söylerler...
