Alev OĞRAŞ


Kara Kış

Kara Kış


KARA KIŞ

Ey sabahın körü,
Yağar beyaz tomurcuk
Çehre ak, bin desenler barındırır canü yürekten.
Fecr_i ati, tebessüm eder simaya...

Haber bekler güneş,
Gün aydınlanmak ister.
Düşler aydınlık, dönüşler karanlık...

Ölmek istemeyen ayaklar!
Gece dolaşır çıplak çıplak
Buz tutmuş yürekler,
Gözler kör, kulaklar sağır, kafesli ruhlar. 

Analar acılı, babalar çaresiz
Ahlar vahlar gecenin sesi

Sobanın üstünde kestane,
Demlikler fokur fokur,
Karınlar tok.
Ne haddimize üşeyen ellere dokunmak,
Ne haddimize karınları sırtında olanlara aş olmak  
Ne haddimize yüzlere gülmek. 
NE HADDİMİZE

Alev Oğraş