Söze nerden ve nasıl başlarsak başlayalım ne kadar yazarsak yazalım hep kısa hep bir şeyler eksik hep bir şeyler yarım kalır. Şimdi “namaz” diyorum, çok derin bir mevzu değil mi? Ondan bahsetmek istedim bir kusurum olursa af ola.
Müslümanlara ne oldu da Ezanlar okunuyor, davetine icabet eden yok denecek kadar az. Nasıl bu kadar duyarsız ve ilgisiz kalabiliyoruz. Ezanlar sanki bizim için okunmuyor gibi sabah evlerimizin ışığı yanmıyor. Bizler sabah 04.00'te 05.00'te kadar uyanık kalıp ezan vaktinde evin ışıklarını kapatıp yorganın altında gaflet uykusuna dalıyoruz, ne acı bir durum değil mi?
Şeytana nasıl oluyor da fırsat veriyoruz. Bir mü’min namaza bu kadar ilgisiziz kalmamalı. Evet bazılarımız namaz kılıyor ama nasıl kılmak, öncelikle kendi nefsime söylüyorum. Namazı aradan çıkarmak için değil Allah'ın emri olduğu için kılalım, özen gösterelim, aşkla, şevkle kılınmalıdır.
Özelikle gençliğini nerelerde harcayan gençlere sesleniyorum 'en faziletli amel gençlikte yapılandır' yaşlanınca kılarım namazı diye düşünme, yarına çıkacağının garantisi var mı?
O öyle dehşetli bir gün ki Efendimiz (S.A.V.) göz bebeği kızını o güne karşı uyarıyor. Hepimizin çevresinde namaz kılmayan, kaç tane canı gibi sevdiği yakını var, kiminin babası, annesi, kardeşi ya da evladı. Hiç bir şeyin fayda veremeyeceği o gün gelmeden evvel gelin evlerimizi ve gönüllerimizi aydınlatalım.
Güne sabah namazı ile başlayalım, günümüz ve gönlümüz nurlansın, Peygamber Efendimizin güzide ashabı ezan okurken namaza nasıl koşardı, ellerinde olanı bırakır, sevdiği bağı, bahçesi onu engellese de hiç vakit kaybetmeden Allah yolunda verirdi.
Peygamber Efendimizin 'gözümün nuru' dediği, namazı nasıl bırakabiliriz? Peygamber Efendimize yakışır ümmet olmak istiyorsak, namazlarımıza sımsıkı bağlanalım. İblisin tuzağına düşmeyin o bizim düşmanımız. Öncelikle nefsimizden başlayarak namazlarımızı vaktinde kılalım .'İman eden kullarıma söyle namazı dosdoğru kılsınlar, içinde ne bir dostluğun ne alış verişin bulunduğu bir gün gelmeden evvel ' (ibrahim.31)
Annemizin, babamızın, kardeşimizin, eşimizin çocuklarımızın herkesin terk ettiği, yalnız başımıza kaldığımız bir anda, kabrimizde bize yoldaş olacak bir namazımız olmalı. Unutmayın namaz mü’minin miracıdır, namaz diriliştir, namaz başlı başına zikirdir. Bu güzellikten mahrum kalmayalım inşallah.
