'Ömür' kelimesi ne heybetli bir kelime... Ne çok anlam yüklüyoruz şu iki heceye...
Aslında yapılması gereken de yüklediğimiz bu kadar çok anlamın hakkını vermek.
Nasıl mı? Mesela yarın yaparımları bir kenara bırakarak, ufak şeylere üzülmeyi bırakarak...Belki de yarınımız yoktur. Belki de ömrümüz dünümüz ve bugünümüzden ibarettir.
Önceliğimizin yaşamak dışında şeylerin olması trajikomik bir durum. Hayallerimiz için çaba sarf etmek yerine hayatımızda yeri olmayacak kişi ve olaylarla kaybettiğimiz her saniye, her gün intiharımıza çaktığımız bir çivi aslında.
Ertelediğimiz onca şeyin aslında basit sorumluluklar ya da hayallerimizden ziyade yaşamın kendisi olduğunu anlamakta umarım gecikmeyiz.
Umarım yaşamak için tüm cesaretimizle o ilk günümüze ve belki de son günümüze zamanında adım atarız.
